Poza schematami
Ostatnio wiele sytuacji,ludzi,rzeczy daje mi do myślenia. Coraz bardziej pasuje mi to,że nie przyjmuję wszystkiego jak leci tylko wciąż pytam siebie co to dla mnie znaczy,czy to ma dla mnie sens. Mozolna to czasem praca, niczym wykuwanie rzeźby z kamienia. Często zastanawiam się jaki przyjąć pogląd na temat różnych spraw. Nie zawsze jest łatwo,bo za konkretnymi poglądami idzie jakas etykieta,przypisanie do jakiejś grupy,jakiejś opcji. Możesz być tradycyjnym katolikiem albo liberałem,lewicowem albo prawicowem, albo albo,rzadko coś pomiędzy. Nieustannie człowieka próbuje przyporzadkowac się do jakiejś ideologii,czy oceny,opinii. Pozornie to służy poukładaniu wartości, ułatwieniu odnalezienia obszaru, z którym się identyfikuję. Moim zdaniem jednak może to w pewnym sensie bardzo ograniczać i zubażać przestrzeń relacji, przestrzeń emocjonalną i myślową. Bardzo dobrze ten problem widoczny był przypadku zmarłego przed tygodniem ks Jana Kaczkowskiego. Była to rzeczywiście nieszablonowa po